ဤပန္းကန္လံုးသည္ အဝက်ယ္္၍ မတ္သည္။ အေျခနိမ့္၍ သံေခ်ာင္း (၃) ေခ်ာင္းအရာလည္း ရွိသည္။ ခြက္အတြင္းရွိ အဝနားတြင္ ျမက္္လိပ္ပံုအနားသပ္ႏွင့္ အဝုိင္း(၅)ဝုိင္းကုိ ေတြ႕ရသည္။ အလယ္ေနရာတြင္ ဂႏၶမာပန္းပံုဆြဲထားၿပီး ေဘးနံရံတြင္ ငါးႏွစ္ေကာင္ပံုဆြဲထားသည္။ ငါးမ်က္စိ၊ ငါးမ်က္ႏွာပံုသ႑ာန္ႏွင့္ ငါးေရခြံကုိ အျဖဴအမဲေရာင္ျဖင့္ ထြင္းထားေသာ ေၾကာင့္ အလြန္ထင္ေပၚသည္။ အျပင္ပုိင္းတြင္ အဝုိင္း ၄ ဝုိင္းရွိၿပီး ပန္းခက္၊ ပန္းပြင့္ ႏွင့္ ထန္မ်က္တုိ႔ျဖင့္ ပံုေဖာ္ထားသည္။ အဝေအာက္ပုိင္းႏွင့္ ကုိယ္ေအာက္ပုိင္းတြင္ ျမက္္လိပ္ ႏွင့္ အလ်ားလုိက္ မ်ဥ္းေၾကာင္းဆြဲထားသည္။ ေၾကြရည္အေရာင္မွာ မီးခုိးေရာင္ျဖစ္၍ ေအာက္ေျခထိေဆးသုတ္ထားၿပီး လက္ရာေသသပ္မႈလုိေသးသည္။ ငါးသည္ ေကာင္းလီအယူတြင္ မ်ိဳးစက္ပြားမ်ားႏုိင္ျခင္းရွိ၍ ေကာင္းလီေခတ္ေၾကြထည္မ်ားတြင္ အမ်ားဆံုးေတြ႕ရသည္။ ငါးႏွစ္ေကာင္မွာမူ လင္မယားစိတ္တူကုိယ္တူရွိေနသည္ဟူ၍ အဓိပၸါယ္ရသည္။